هفت عنوان از بهترین رمان های عاشقانه ایرانی؛ هفت داستان عاشقانه زیبا و پرفروش از دل ادبیات ایران:
ادبیات عاشقانه یکی از شیرین‌ترین ژانرهای ادبیات است. موضوع رمان‌های عاشقانه شرح فراق، وصال و دلدادگی یار است که از دیرباز جایگاه ویژه‌ای داشته است. رمان عاشقانه همواره در طول تاریخ مورد استقبال همگان قرار گرفته است. در این ژانر، داستان حول محور روابط عاشقانه شکل می گیرد؛ درواقع در این کتاب‌ها یک موضوع عاشقانه محوریت داستان قرار می‌گیرد و در نهایت درس‌های زندگی و تجربه های مختلفی را به خواننده منتقل می‌کند. در کل شنیدن ماجراهای عاشقانه جذابیت خاصی دارد که هیچ‌گاه کهنه نمی‌شود. عشق می‌تواند حوادث و ماجراهای زیادی را سبب شود که گاه تلخ و گاه شیرین است. فرقی ندارد در محل زندگی‌مان یا در سرزمینی دور، گوش‌سپردن به سخن عشق همیشه خوش است. از این رو، رمان های عاشقانه همیشه در صدر پرفروش‌ها هستند. در این متن قصد داریم هفت رمان از نوع عاشقانه ایرانی را معرفی می‌کنیم. اگر شما هم به ماجراهای عاشقانه علاقه‌مندید، مطلب امروز را از دست ندهید.
1. کتاب قهوه سرد آقای نویسنده:
روزبه معین نویسنده جوانی است که کتاب «قهوه سرد آقای نویسنده» اولین اثر منتشرشده اوست. درمورد این کتاب اولین نکته‌ای که جلب توجه می‌کند رسیدن به چاپ ۸۰ است، در مدت ۳ سال پس از انتشار. داستان درمورد پسری است که در کودکی عاشق دختری می‌شود که ۱۵ سال از خودش بزرگ‌تر است و برای آموزش پیانو به خانه پیرزن همسایه‌شان می‌آید. این همۀ داستان نیست و ما با نویسنده، به بزرگ‌سالی او می‌رویم و آنجا ماجرای اصلی رخ می‌دهد. جملات زیبا و فضای رازآلود کتاب از جمله نقاط قوت آن است که توانسته توجه مخاطبان را به خود جلب کند.
2. کتاب همخونه:
«همخونه» کتابی است که نویسنده‌اش، مریم ریاحی، با آن به شهرت رسید. داستان کتاب درمورد دختری به‌نام یلدا است که بعد از ازدست‌دادن پدر و مادرش نزد حاج رضا، دوست پدرش، زندگی می‌کند. حاج رضا، که فقط یکی از فرزندانش به‌نام شهاب در ایران زندگی می‌کند، سعی دارد یلدا و شهاب را به هم نزدیک کند. او با یک شرط یلدا و شهاب را به عقد هم درمی‌آورد و قرار است به‌صورت توافقی ازدواج و به‌مدت ۶ ماه باهم در یک خانه زندگی کنند. این هم‌خانه بودن چالش‌ها و ماجراهایی برای یلدا و شهاب در پیش دارد که قصه همخونه از آنجا آغاز می‌شود. رمان‌های زیادی با موضوع هم‌خانه‌شدن نوشته شده که این کتاب از اولین‌های این دسته است. اگر به‌دنبال یک رمان سرگرم‌کننده هستید که خیلی حرص شما را درنیاورد، این کتاب گزینه مناسبی است.
3. کتاب منِ او:
«منِ او» روایتگر داستان عاشقانه‌ای در تهران قدیم است، داستان عشق علی و مهتاب. علی فتاح از خانواده‌ای ثروتمند و مذهبی عاشق مهتاب دختر نوکر خانه‌شان می‌شود. شاید اصل ماجرا که پسرِ خان عاشق دختر نوکر باشد تکراری باشد؛ اما این همۀ داستان منِ او نیست. فضاسازی خوب کتاب از حالوهوای تهران قدیم و دوره پهلوی و سال‌های قبل از انقلاب جذابیت خاصی به کتاب داده است. کتاب از دو زاویۀ دید روایت می‌شود: یکی خود نویسنده به‌عنوان دانای کل و دیگری علی فتاح، به‌عنوان شخصیت اصلی. کتاب شخصیت جالب دیگری هم دارد که نمادی از آگاهی است و شخصیتی عرفانی دارد. جملات قصار کتاب را بیشتر از زبان او می‌خوانیم. کتاب منِ او یکی از بهترین رمان های عاشقانه ایرانی و جزو ۳ کتاب برگزیده سال ۱۳۹۷ است.
4. کتاب چشمهایش:
بی‌شک کتاب «چشمهایش» معروف‌ترین اثر بزرگ علوی است. این اثر از جنبه‌های مختلفی قابل‌بررسی است. اولین و بارزترین ویژگی اثر نوع روایت آن است که از لحاظ تکنیک‌های داستان نویسی از جمله آثار داستانی شاخص معاصر است. کتاب هم بُعد عاشقانه دارد، هم رازآلود و معمایی است و هم برشی از تاریخ کشورمان را نشان می‌دهد.
ماجرا از این قرار است که حکومتِ وقت استاد ماکان، نقاش معروف ایرانی را که از مخالفان پهلوی است و به‌صورت مخفیانه مبارزه می‌کند دستگیر و تبعید می‌کند. او در یکی از آخرین تابلوهای نقاشی‌اش چشمان زنی را کشیده که معمای داستان از همین تابلو یعنی تابلو چشمهایش آغاز می‌شود.
برای کسانی که ادبیات معاصر ایران و رمان های عاشقانه ایرانی را دنبال می‌کنند، خواندن چشمهایش از ضروریات به حساب می‌آید.
5. کتاب بار دیگر، شهری که دوست می‌داشتم:
داستان از این قرار است که دختر خان (هلیا) و پسر کشاورزی در روستا، که در کودکی هم‌بازی بوده‌اند، عاشق هم می‌شوند و به‌دلیل مخالفت خانواده‌ها با ازدواجشان، از سوی آنها طرد می‌شوند و به شهر دیگری می‌روند. حالا پسر کشاورز، که راوی داستان است، بعد از ۱۱ سال به محل زندگی قبلی‌اش بازمی‌گردد. همان طور که از نام کتاب هم پیداست، در این کتاب فقط عشق آدم‌ها به یکدیگر مطرح نیست، عشق به زادگاه هم از جمله موضوعات کتاب است.
کتاب در ۳ بخش با عنوان‌های «بارانِ رؤیای پاییز»، «پنج نامه از ساحل چمخاله به ستاره‌آباد» و «پایانِ بارانِ رؤیا» روایت می‌شود. این اثر مانند دیگر عاشقانه‌های نادر ابراهیمی پر از جملاتی است که خواننده را در خود غرق می‌کند و به فکر فرومی‌برد. برای مخاطبی که با قلم این نویسنده آشنایی دارد، یک تجربه لذت‌بخشِ دیگر به حساب می‌آید و برای مخاطبی که اولین بار است آثار ابراهیمی را می‌خوانند، دریچه‌ای است به دنیای عاشقانه‌های لطیف یک نویسنده مرد.
6. کتاب عاشقی به سبک ونگوگ:
در کتاب «عاشقی به سبک ونگوگ» داستان البرز را می‌خوانیم که ماجرای عشق خود را برای ما تعریف می‌کند. او یک نقاش است که از کودکی در خانه یک تیمسار در زمان پهلوی بزرگ شده. خانواده او سال‌هاست در خدمت خانواده تیمسارند. البرز عاشق نازلی، دختر تیمسار است و در ۴ فصل این کتاب از تجربه و حالوهوای عشق خود به نازلی می‌گوید. این عشق پای او را به ماجراهایی باز می‌کند که هیجان و معما را به داستان اضافه می‌کند.
متن روان و قلم قویِ نویسنده این کتاب را خواندنی‌تر کرده است. با توجه به اینکه زمان رویدادها به قبل از انقلاب برمی‌گردد و همچنین حضور یک تیمسار از دستگاه پهلوی، کتاب اشاراتی به فضای زمان قبل از انقلاب دارد. از نکات جالب‌توجه کتاب اشاره‌هایی است که نویسنده به نقاشی و آثار معروف نقاشان بزرگ دارد. این بخش از کتاب به‌واسطه نقاش‌بودن البرز است.
7. کتاب یک عاشقانه آرام:
نادر ابراهیمی را می‌توان از جمله بااحساس‌ترین نویسنده‌های مرد ایرانی دانست؛ به این دلیل که اثری لطیف و بسیار عاشقانه به‌نام «یک عاشقانه آرام» را نوشته است. بخش‌هایی از متن کتاب به‌قدری لطیف و شاعرانه است که گویی داستان را در قالب شعر می‌خوانید. کتاب داستان عاشقانۀ زوجی است که سعی دارند عاشقانه‌ای آرام بسازند؛ هرچند در روزگار ناآرامی به سر می‌برند. زمان کتاب از زمان پهلوی آغاز و تا بعد از انقلاب ادامه دارد و ما شاهد به‌پای هم پیرشدن راوی و همسرش هستیم.
کتاب پر از جمله‌های زیبا و تأمل‌برانگیزی است که لذت خواندن این عاشقانه آرام را دوچندان می‌کند و آن را به یکی از زیباترین رمان های عاشقانه ایرانی تبدیل می‌کند.
دیدگاه خود را بنویسید