کتاب خدمتکار و پروفسور اثر یوکو اوگاوا

کتاب خدمتکار و پروفسور اثر یوکو اوگاوا:

خلاصه داستان خدمتکار و پروفسور:

مردی بر اثر سانحه تصادف حافظه کوتاه مدتش را از دست داده است. حافظه‌ای که روزی به قدری قدرتمند بوده که تمام مسائل ریاضی را تحلیل می‌کرده است اما حالا حافظه او دوام کوتاهی دارد و تنها می‌تواند 80 دقیقه کار کند و بعد دوباره همه چیز را فراموش می‌کند. این مرد که پرفسور ریاضیات بوده است برای انجام کارهایش زنی را استخدام می‌کند؛ اما برای زن خدمتکار کنار آمدن با پرفسور دردسرهای خودش را دارد. او هر روز باید خودش را به پرفسور معرفی کند. پرفسوری که همه‌ی زندگی‌اش اعداد و ارقام هستند. پس رابطه‌ای عجیب بر اساس اعداد و ارقام بین آن‌ها شکل می‌گیرد.

‌درباره‌ی کتاب خدمتکار و پروفسور:

کتاب خدمتکار و پروفسور رمان کوتاهی ست از نویسنده‌ی معروف ژاپنی خانم یوکو اوگاوا که در سال 2003 منتشر شد. این رمان به نوعی الهام گرفته از یک داستان واقعی ست. داستانی که از قصه‌ی ریاضیدان مشهور مجارستانی پاول اردوس (۱۹۹۶ ـ ۱۹۱۳) گرفته شده است. نویسنده سعی کرده تا با الهام از او شخصیت رمان خود که پرفسور ریاضی ست درگیر داستان جالب کند.

این داستان به نوعی تلفیقی از علم و هنر است که یوکو اوگوا با مهارت و ظرافت تمام نوشته است. به عنوان مثال شخصیت پسر بچه که پرفسور به دلیل شباهت او به علامت جذر ریاضی نامش را جذر گذاشته است. در واقع قصه‌ی روابط آدم‌ها وزندگی‌شان بر پایه‌ی اعداد و ارقام درون‌مایه‌ی اصلی این داستان است که با پرداخت خوب شخصیت‌ها توانسته علاوه بر یک قصه چالش‌برانگیز انسان را با این سوال رو به رو کند آیا آدم می‌تواند عشق زندگی‌اش را فراموش کند؟ و یا می‌تواند کسی را که به خاطر نمی‌آورد، می‌تواند دوست داشته باشد؟

زبان داستان صمیمی و در عین حال صریح است به همین جهت بعد از انتشار استقبال از کتاب خدمتکار و پروفسور در ژاپن بسیار بالا رفت به طوری که خیلی زود به فهرست یکی از کتاب‌های پرفروش در ژاپن اضافه شد. خدمتکار و پرفسور تنها در یک ماه فروش خود یک میلیون نسخه فروش داشته است که این در صنعت نشر عدد قابل توجهی است. این کتاب به قدری مشهور شد که در سال 2006 فیلمی ژاپنی بر اساس این رمان با عنوان پروفسور و معادله‌ی محبوبش ساخته شد.

ک‌می درباره‌ی یوکو اوگاوا:

عجیب نیست که یوکو اوگاوا رمان درخشانی با موضوع ریاضی نوشته باشد. او یک ریاضی‌دان ژاپنی است که به نویسندگی نیز مشغول است.

اوگاوا تا امروز بیش از سی عنوان کتاب داستان نوشته است؛ اما از نظر طرفداران و منتقدان بهترین کتاب او رمان استاد و خدمتکار است. کتاب انتقام نیز تازه‌ترین اثر اوست که در ایران ترجمه و منتشر شده است.

 این نویسنده‌ی ژاپنی پرکار کارنامه‌ی ادبی درخشانی دارد. در کارنامه‌ی او می‌توان انواع جوایز ادبی مطرح را دید. به عنوان مثال برای رمان خدمتکار و پروفسور توانست جایزه ادبی یوموریو (2004) و جایزه شیرلی جکسن (2008) را کسب کند. کسب جایزه ادبی کایین برای کتاب شکستن پروانه در سال 1988، جایزه اکوتاگاوا برای کتاب خاطرات بارداری و جایزه بین‌المللی برای کتاب انتقام در سال 2014 از جمله افتخارات اوست.

در بخشی از کتاب خدمتکار و پروفسور می‌خوانیم:

تاريخ بعضی از یادداشت‌ها گذشته بود و دیگر کاربردی نداشتند. یک ماه پیش بود که جذر کیک بخار پخته‌شده‌ی کوچکی را که در کلاس اقتصاد خانواده درست کرده بود برای پروفسور آورده بود؛ اما به نظرم درست نبود که آن یادداشت‌ها را دور بریزم. برای همین حتی همان‌ها را هم در کمال احترام نگه داشتم.

همین طور که داشتم یادداشت‌ها را می‌خواندم با خودم فکر می‌کردم چقدر برای پروفسور سخت است که روزش را با این یادداشت‌ها سر کند و تمام تلاشش را بکند تا کسی متوجه دشواری زندگی‌اش نشود. سعی کردم تا می‌توانم زودتر کارم را انجام بدهم و خیلی جابه‌جایی یادداشت‌ها را طول ندهم. هنگامی که دوباره تمام یادداشت‌ها را به لباس سنجاق کردم کت تابستانی پروفسور آماده شد.

چندهفته‌ای بود که پروفسور روی یک مسئله‌ی بی‌نهایت سخت کار می‌کرد. مسأله ای که ژورنال رياضيات بالاترین جایزه‌ی نقدی دوران کاری خود را برای خواننده‌ای که قادر به حل آن مسأله باشد، در نظر گرفته بود. پروفسور به جایزه‌ی نقدی حل این مسأله اهمیتی نمی‌داد زیرا برای او لذت دشواری حل مسأله مهم‌تر بود. چندین چک از طرف ژورنال‌های مختلف داخل پاکت باز نشده روی میز هال بود و هر وقت از پروفسور می‌پرسیدم که می‌خواهد وقتی به اداره‌ی پست می‌روم آن چک‌ها را نقد کنم یا نه او به نشانه‌ی بی‌اهمیتی شانه بالا می‌انداخت. دست‌آخر از آژانس خواستم نامه‌ها را به آدرس همسر برادر پروفسور بفرستد.

ظاهر پروفسور بهم می‌فهماند که این مسأله جدید بسیار سخت است. پروفسور سر این مسأله آن‌قدر به مغزش فشار می‌آورد که ممکن بود از پا بیفتد. طوری غرق در حل مسأله می‌شد که انگار به نحوی در ذهن خود فرو می‌رفت و گاهی فکر می‌کردم ممکن است جسم پروفسور به تدریج بخار شده، تبدیل به افکار و در نهایت ناپدید شود.